22-11-2008                            De Drie Daltons                                  Door: Richard

Tussen de sneeuwstormen en regenbuien door, met een prachtige zonnetje, op naar De Drie Daltons, vanaf de Veluwe. Dat het even mooi weer was leverde meteen een strak blauwe hemel op en die zie je mooi op de foto’s terug.

Lange modulatiekabel

De drie Daltons draaien onregelmatig hun uitzending, meestal vanaf een vaste locatie. Dit keer waren ze echter neergestreken in een café. De mast en zender stonden even verderop en met een lange modulatiekabel met de studio verbonden. Het studiomeubel stond netjes achterin het café opgesteld.

De drie Daltons, ook wel draaiend onder de naam Glimlach FM, bestaan –je raadt het al- uit drie personen. Deze kleine marathon begon vrijdagmorgen en ging door tot zaterdag. Om middernacht trok het team de stekker eruit.

Storm

De uitzending begon vrijdagmorgen met een harde woei, die vanuit de polder richting de Veluwe beukte, waardoor ze de legermast niet uit durfden te schuiven. Met alleen de topbuis omhoog (23 meter) startten de Drie Daltons de uitzending rond een uur of tien.

Lang duurde de pret niet, want één van de twee buizen in de dubbele CX-eindtrap gaf de geest. Waarschijnlijk zat hij een beetje los en dat ging niet lang goed. De eindtrap moest naar de dokter, maar ondertussen wilden ze graag de frequentie 98.1 MHz bezet houden.

Veertig wattjes

Gelukkig had één teamlid nog een transistor-eindtrap in bezit, die er tussen kwam. Alleen de stuurzender leverde maar 10W, terwijl de eindtrap zo’n 40 wattjes nodig heeft om maximaal te versterken. Het eindvermogen van 180W werd niet gehaald, het metertje bleef steken op 40W.

Dit beperkte vermogen leverde nog leuke reacties op. Onder andere in Apeldoorn was er ontvangst op de autoradio. ’s Avonds arriveerde de gerepareerde CX-eindtrap en ging de uitzending vol gas verder.

De storm was inmiddels geluwd en één segment werd uitgeschoven, zodat de hoogte 35 meter werd. In de mast hingen vier gepiekte antennes die bij volledige uitschuiving 40 meter boven de grond uitsteken.

Zelfbouw eindtrap

Vanaf vrijdagavond stond er weer bijna 1 kW op de antennes, waarmee ze de marathon verder uitdraaiden. De zelfbouw eindtrap, met 2 CX’en op leechers, werd aangestuurd door een fabriekszender van DB.

Alle apparatuur en de mast is eigendom van het team. Alleen de aggregaat hadden ze geleend. Niet zomaar één, maar een monster die wel 70kVa, terwijl ze hooguit 2 kW nodig hadden. Ook het omhoog zetten van de mast trok geen grote stroom. Krachtstroom was daarvoor niet nodig, sterker nog: de motorlier werkt zelfs gewoon op 12 volt.

Studio-apparatuur

Als studio-apparatuur gebruiken ze het mengpaneel DX-1000 van Behringer. Ook de randapparatuur was van dit merk. Voor spraak bijvoorbeeld stond er de Virtualizer, terwijl de line-up voor de soundprocessing als volgt was: Supressor (de-esser), Ultramizer Pro en tenslotte het digitale monster de Ultra-dyne 9024. Het setje was erg goed afgeregeld, want van pompeffecten of slissend was niets merkbaar. In het rackje stond ook nog een 19-inch kastje met de stereo en RDS.

Muziekkeuze

Zoals bij veel station in deze regio, bestond de muziekkeuze uit een mix van singles, CD’s en MP3-tjes. De singles werden afgetast met het DJ-element van Ortofon, die was gemonteerd in een Denon-draaitafel. De CD’s verdwenen in de lade van een dual CD-speler van JB Systems, type DP-DJ100. Op een laptopje draaide BPM Studio voor het afspelen van MP3-muziekbestanden.

Een zware 12V-accu is alles wat nodig is om de mast omhoog te krijgen.

De aggregaat draaide op zijn slofjes.

Twee van de drie Daltons, de derde had tijdens de nacht gedraaid en lag nog in croma.